افراطی ها ، میانجی گر شده اند !

محمدجعفر بهداد:آن دسته از خواص که در هنگامه برخاستن ندای " أین عمار " رهبر انقلاب ، مشغول پالوده خوردن با باغیان و جانیان بودند ، اگر چه با اغماض نظام و مردم توانستند به جبهه ولایتمداران نزدیک شوند ، اما آیا صلاحیت دارند با نوعی حقه بازی خودشان را معتدل بنمایند؟

خواص مردود دو دسته اند :
1- آنهایی که " حامی " ولی فقیه بوده اند ، اما در فضای حاکمیت فتنه ، نتوانستند " تابع " ولی فقیه باشند و به همین علت ابتدا در صف اغتشاشگران قرار گرفتند و اخیرا" از آنها جدا شده و بعضی های شان به مردم و نظام پیوسته اند .
2- کسانی که سالهاست به نظام ولایی اعتقادی ندارند ، اما همواره مدعی قانونمداری بوده و اظهار می کردند تا زمانی که ولایت فقیه در قانون اساسی وجود دارد ، از این جهت مخالفت نمی کنیم .اما حوادث پس از انتخابات به استعداد قانونمداری این جماعت نیز پایان دارد و آنها تصور کردند حالا که نتوانستند ولایت فقیه را از قانون حذف کنند ، لااقل در فرصت پیش آمده ، نظام ولایی را سرنگون سازند .
اما خواص مردودی که مدعی حمایت از ولایت فقیه بودند ،‌ ولی به علت بی بصیرتی دچار عارضه عدم تبعیت شدند ، امروز که غبارهای فتنه زمین گیر شد ، یا به تبعیت کنندگان پیوسته و یا آنکه در محدوده مرزی میان مردم ولایتمدار و گروهک شورشی ایستاده اند و ضمن ملامت شورشیان ، اما از جایگاه " عقل کل " ، طرفین را به یک اندازه به آشتی با یکدیگر دعوت می کنند. این چهره ها – که تحریک کنندگان اصلی نامزد شورشی انتخابات نیز در جمع آنها دیده می شوند – با این تصور اشتباه که ملت ایران رفتار آنان را طی ماه های گذشته ندیده اند ، اینک مشغول میانجی گری میان اقلیت کودتاگر و اکثریت آسیب دیده از کودتا هستند . این خواص مردود با ارائه تعریف کودکانه ای از میانه روی و اعتدال ، دو طرف ماجرا را خطا کار و مقصر میدانند و از این موضع آنها را به برگزاری مراسم آشتی کنان دعوت می کنند تا به زعم خود هم مملکت آرام شود و نیز همپیمانان انتخاباتی آنان گرفتار قانون و مجازات نشوند . آیا اعتدال نامیدن این عملیات فریبکارانه ، نشانه فرهیختگی ایشان است ؟ اتفاقا" باید همین چهره ها را به علت ایفای نقش محوری در ایجاد توهم و توقع پیروزی در نامزد شورشی و زمینه سازی برای حوادث پس از انتخابات ، ‌جزو افراطی و دغلبازترین عناصر حادثه آفرین در دوره پس از انتخابات دانست . چگونه است که عوامل اصلی افراط کاری ، تند روی و آشوب آفرینی ناگهان به افرادی معتدل و میانه رو تبدیل شدند و تازه ! در جایگاه میانجی گران خیرخواه ، جنایتکاران و جنایت دیدگان را به مصالحه دعوت می کنند ؟ آیا ملت ایران اجازه می دهد حامیان غیر تابع ولی فقیه – که با صبوری و درایت رهبر فرزانه انقلاب به تازگی از صف فتنه گران جدا شده اند – باغیان بر امام حق را بر سر میز مصالحه با مردم ولایتمدار بنشانند و آنگاه به عنوان میانجی گرانی موفق ، هم خاطره تلخ کجروی های اخیر خودشان را از ذهن جامعه پاک کنند و هم در قامت سیاستمدارانی زیرک و موفق به آینده ای بیاندیشند که با رای همین مردم بر صندلی های بزرگتر جلوس کنند ؟
آن دسته از خواص که در هنگامه برخاستن ندای " أین عمار " رهبر انقلاب ، مشغول پالوده خوردن با باغیان و جانیان بودند ، اگر چه با اغماض نظام و مردم توانستند به جبهه ولایتمداران نزدیک شوند ، اما آیا صلاحیت دارند با نوعی حقه بازی خودشان را معتدل بنمایند و با ادبیاتی مبهم و دو پهلو – که نه از جنایتکاران بیزاری می جویند ، نه از همراهی با فتنه گران اظهار پشیمانی می کنند و نه از ملت ایران پوزش می طلبند – ادای میانجی گران و صلح بانان عرصه سیاسی کشور را در بیاورند ؟ اگر این جماعت همچنان ترجیح می دهند شفاف نباشند ،‌اما رفتار آنها برای ایرانیان کاملا" شفاف و قابل تحلیل است .