خبرنامه دانشجویان ایران: اکثر مردم ایران هنوز اطلاع ندارند که محافل نیمه مخفی یهودی–صهیونیستی تا قبل از توطئه اشغال فلسطین، طرح پیچیده و اسرار آمیزی را برای تصرف بخش وسیعی از اراضی ایران تدارک دیده بودند، آنها در صدد بودند با اشغال مناطق گسترده ای از ایران و ایجاد پایگاه های پوششی و استقرار یهودیان نقاط مختلف جهان به ویژه اروپا، در آن سامان، به طور خزنده ای بر ایران تسلط یابند که مشابه آن را در فلسطین اجرا کردند؛ با این تفاوت که ایده ی مزبور با رمز پنهان «صهیونیسم بدون صهیون»، جز ایران، چند نقطه از آمریکای لاتین و آفریقا را نیز در بر می گرفت.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران» طرح 8 ماده ای نسبتا مبسوطی توسط یکی از پایه گذاران و عضو فعال انجمن صهیونیسم ایران به نام «عزیز اله نعیم» در سال 1310ش/1931م به دربار رضا خان ارائه شد، این طرح در ایران با عنوان فریبنده ی «آباد کردن اراضی خالصه ی ایران» توسط انجمن های یهودی و صهیونیستی آمریکا و اروپا تعقیب می شد.
از طریق طرح مزبور، صهیونیست های اطراف و اکناف عالم؛ بخش وسیعی از اراضی حاصلخیز ایران را را تحت پوشش به اصطلاح انجمن های خیریه ی یهود! به تصرف و مالکیت به اصطلاح قانونی خود در می آوردند و از سوی دیگر مجامع جهانی یهود تحت عنوان «طریقه ی معمور و آباد کردن اراضی خالصه ی ایران» بر مردم فقیر و محروم این آب و خاک منت می نهادند! طرح مزبور به گونه ای توطئه آمیز و خطرناک است که مطالعه ی آن پس از گذشت قریب 70 سال از زمان ارائه ی آن، خواننده مسلمان ایرانی را به شدت می لرزاند و یاد آور این نکته است که چرا باید مرگ بر اسرائیل گفت و چه بینش عمیقی در ورای تفکر امام خمینی(ره) جاری بود.
متن این طرح در ادامه مطلب
«طریقه ی معمور و آباد کردن اراضی خالصه ی ایران
«">
طریقه ی معمور و آباد کردن اراضی خالصه ی ایران
خوشبختانه به واسطه ی جدیات و فداکاری سرپرست جدید و مهربان، اعلیحضرت شاهنشاه پهلوی (رضا شاه)، ایران چندی است داخل درشاهراه ترقی شده... مدتهاست عقیده ی اقل نگارنده این بوده که یکی از عوامل فلاح و نجاح کشور ایران همانا فلاحت و زراعت است... اکنون در این عصر اعلیحضرت پهلوی که عصر ترقی اش می توان نامید نه تنها موقع مناسب، بلکه وسایل عمل نیز موجود است لذا لازم و واجب است که وقت را غنیمت شمرده... تا ایران شکوه و عظمت و جلال خود را بدست آورد و نام ذات اقدس همایونی به پاس خدمات برجسته با خطوط طلایی در صفحات تاریخ رسم گردد....»
«عزیز اله نعیم» که در انتخابات بهار سال 1299 شمسی به عنوان یکی از اعضای اصلی و مرکزی تشکیلات مرکزی و شعبه تهران انجمن صیونیت و به دنیال آن به عنوان رئیس کل تشکیلات مرکزی انجمن صیونیت ایران برگزیده شد؛ طریق نیل به این مقصود و طرز عملی کردن آن را بر می شمارد:
«... عملی کردن این نقشه بسیار سهل و منوط به جلب توجه انجمن های بسیار بزرگ خیریه یهود در آمریکا و اروپاست که هر سال میلیونها تومان در سایر ممالک قابل استعمار خرج می نمایند و یهودی های اروپای شرقی از قبیل لهستان، رومانی، اتریش، و... را که قصد فلاحت و زراعت داشته باشند به امریکای جنوبی و غیره و در آن نقاط مشغول کار کشت و زرع می نمایند... این انجمن های خیریه ابدا مقصود سیاسی در نظر ندارند...»
وی با طرح این سوال که چگونه می توان توجه انجمن های بزرگ خیریه یهود اروپا و امریکا را جلب نمود؟ ادامه می دهد:
«مقدمتا باید مزایای ایران را به آنان توضیح داد، به این معنی که ایران از هر حیث بر سایر ممالک قابل استعمار رجحان و برتری دارد و شرط اول، جلب توجه انجمن های بزرگ خیریه ی یهود، وضع قوانین راجع به آزادی و حریت عقاید و معتقدات و تساوی حقوق افراد مملکت است که در ایران نیز مانند سایر ممالک متمدنه، افراد ایرانی همین حقوق را دارا هستند.
مساحت فعلی ایران 1650000 کیلو متر مربع است و فقط 12 میلیون جمعیت دارد، در صورتی که مملکت فرانسه که مساحتش تقریبا ثلث مساحت ایران است، 40 میلیون نفوس دارد، بنابراین ایران گنجایش چندین برابر ساکنین حالیه را دارد.
ایران دارای آب و هوای خوب و فصول مفید سنواتی است. ایران دارای اراضی حاصلخیز قابل فلاحت و زراعت و غیره موجود می باشد به طوری که به محض ورود، فلاحین و زارعین می توانند به موجب اصول و شیوه ی جدید فورا شروع به شخم گذاری و کشت و زرع نمایند و حتی نقاطی در ایران است که لازم به آبیاری ندارد.
...مخارج استعمار و مستقر داشتن دهقان و روستایی در ایران به مراتب از سایر نقاط کمتر خواهد بود، به این جهت بر عده ی دهقانان و روستائیان می توان افزود»
«عزیزاله نعیم» که نمایندگی یهودیان ایران در سیزدهمین کنگره صهیونیسم جهانی را نیز بر عهده داشته است، در طرح خود از تصویب قوانینی برای آسان شدن فعالیت انجمن های خیریه یهود! پیشنهاد می دهد:
«برای این که به سهولت بتوان توجه انجمن های بزرگ خیریه ی یهود را جلب نمود، پیشنهاد می نماید که قوانینی به مضامین ذیل از مجلس شورای ملی شید الله ارکانه بگذرد:
ماده ی اول: از جمله حقوق ابتدائیه بشری آزادی و حریت عقاید و اعتقادات است؛ به مصداق نص صریح قرآن مجید «لا اکراه فی الدین» هیچ فردی از افراد در سرتاسر مملکت محروسه ی ایران من باب عقاید و معتقداتش مورد تعرض و لطمه ی احدی واقع نخواهد گشت و جان و مال همواره مصون و محفوظ است.
ماده ی دوم: حقوق کشوری و سیاسی ایرانیان بدون فرق نژاد و مذهب در مقابل قانون مساوی، از مزایای آن متمتع و بهره مند و وظایف آن را بدون استثنا باید انجام دهند.
ماده ی سوم: یکی از عوامل مهمه ی ترقی و تعالی مملکت ایران زراعت و فلاحت است، هر زارع و فلاح و صنعتگر خارجی که قصد توطن در ایران را داشته باشد، پس از دو سال اقامت در مملکت می تواند تبعیت ایران را قبول و ورقه ی تبعیت به او تفویض خواهد شد.
ماده ی چهارم: دولت علیه ایران اراضی وسیعه ی قابل فلاحت و زراعت خالصه را مجانا الی الابد در تحت اختیار فلاحین و زارعین خارجی که قصد توطن در ایران را داشته باشند گذارده، تا خود به کشت و زرع آن پرداخته و در عمرانیتش بکوشند.
الف– به هر فامیل سه الی پنج نفری و زیادتر به فراخور حال هر یک، قطعه زمینی که قابل فلاحت و زراعت و میوه کاری باشد الی الابد تفویض خواهد شد، به مقداری که محصولات سنواتی آن، معیشت و زندگانی آنها را تکافو نماید تا پشت در پشت در آن زمین به کشت و زرع اشتغال یابند.
ب– تقسیم اراضی بین زارعین و فلاحین به موجب نظریات کمیسیونی مرکب از چهار نفر خواهد بود که دو نفر آن را حکومت ایران (وزارت اقتصاد ملی) معین و دو نفر دیگر آن از طرف زارعین و فلاحین به طئر نماینده نامزد خواهد شد.
ماده ی پنجم: هیچ زارع یا فلاح و یا اخلاف و اعقاب آنها حق ندارند که در تحت هیچ عنوانی، قطعه زمینی را که به آنها تفویض شده به شخص یا اشخاص و یا مجامع و غیره که تبعیت ایران را ندارند انتقال نموده و یا به آنها بفروشند.
ماده ی ششم: کلیه اراضی که به موجب مقررات (ماده ی سوم) بین زارعین و فلاحین تقسیم می شود از پرداخت هر مالیات و عوارض تا مدت ده سال معاف است.
ماده ی هفتم: ورود کلیه ی ماشین آلات و ادوات زراعتی و فلاحتی و صنعتی از تأدیه ی حقوق گمرکی معاف است؛ کلیه ی ماشین آلات و ادوات زراعتی و فلاحتی و صنعتی را دولت علیه ی در سال اول بذر و کود لازمه را مجاناً به فلاحین و زارعین اعطا خواهد نمود.
ماده ی هشتم: قناسل (جمع قنسول) دولت علیه ی ایران مقیمین خارجه به کلیه ی مهاجرینی که قصد توطن در ایران را داشته و می خواهند به شغل فلاحت و زراعت اشتغال یابند، ویزای مجانی خواهند داد.»
وی در ادامه با بی شرمی تمام فواید این طرح را این گونه ذکر می کند:
«...فوایدی که اجرای این طرح قانونی برای مملکت دارد: اجرای این نقشه نه تنها حایز هیچ گونه خسران و ضرری نیست، بلکه از لحاظ سیاسی برای کشور ایران منافع عظیمه در بر دارد و از لحاظ اخلاق بین المللی، مراتب و درجات اخلاقی ایران را در انظار ملل متمدنه به غایت ارجمند و عالی می گرداند.
اراضی وسیعه ای که در ایران لم یزرع و غیر حاصلخیز مانده، بدون ذره ای کوشش و پشیزی مصارف، معمور و آبادان می گردد.
زارعین و فلاحین بومی سرمشق خوبی خواهند گرفت... و پس از فراوانی کار و مشاغل، عموم بهره مند خواهند شد و عده ی بیکاران روز به روز نقصان خواهد یافت.
اراضی فعلی که به واسطه ی لم یزرع ماندن چندان قیمتی ندارد، پس از حاصلخیز شدن چندین برابر قیمت پیدا می کند، ثروت عمومی زیاد خواهد گشت و تجارت خارجی ترقی خواهد کرد زیرا آنان محصولات ارضی و غیره ی ایران را به سلیقه ی بازار های دنیا برای فروش حاضر خواهند کرد... در خاتمه معروض می دارد هر آینه دولت علیّه با نظریات حقیر موافقت دارند امر و مقرر فرمایند تا به فوریت با انجمن های خیریه یهود جداً داخل مذاکره شده و در متقاعد ساختن آنها جد و جهدی کافی به عمل آورد و کار هرچه زود تر شروع شود.
امر امر مطاع _مترصد اوامر دولت علیّه_ اقل عزیز اله نعیم
1-اصل برای وزارت جلیله ی اقتصاد ملی
2-کپیه، وزارت دربار، اعلیحضرت همایونی ارواحنا فدا
3-کپیه، کابینه ی حضرت اشرف ریاست الوزرا
4-کپیه، سفارت جلیله ی دولت شاهنشاهی ایران در پاریس»
«عزیز اله نعیم» صهیونیست طرح خود را پیوست تزویر نامه ای که عیناً در ذیل می آید، برای دربار رضا خان ارسال کرده بود:
«وزارت جلیله ی دربار، بندگان اعلیحضرت اقدس همایونی شاهنشاهی ارواحنافداه _طهران
به عرض حضرت اشرف ارفع اعظم عالی می رساند، این بنده... سالهاست مقیم فرانسه می باشم و همواره در نظر داشتم که حتی الامکان خدمتی... کرده باشم؛ تا بالاخره نظر به تأسیس مزارت جلیله ی اقتصاد ملی، موقع را غنیمت شمرده، پروژه و نقشه ای را که پس از تحقیقات و تفحصات در نظر گرفته، با پست سفارشی از لحاظ مبارک آن وزارت جلیله ی ملی گذراندم.
بدیهی است که یکی از عوامل مهمه در ترقی همانا فلاحت و زراعت است و برای انجام این مقصود چند چیز از مهمات می باشد:
1-زارعین و فلاحین کاردان و آگاه به آخرین سیستم جدید
2-سرمایه معتنابه
3-متخصصین
تمام این محسنات در انجمن های بزرگ خیریه ی یهود جمع است و این انجمن های خیریه ابداً مقصود سیاسی در نظر ندارند.
تنها آمال و آرزوشان این است که همه کس در محلی مأمون به طور صلح و صفا امرار حیات نماید.
بنابراین به عقیده حقیر هیچ گونه ضرر سیاسی برای مملکت متصور نیست. اینک سواد عین پروژه به انضمام سواد بعضی اسناد مربوط به آن را تلواً از لحاظ مبارک حضرت اشرف ارفع اعظم عالی می گذراند و عاجزانه تمنا و درخواست می نماید که از نقطه نظر وطن پرستی آن را مورد توجه و دقت قرار داده تا هرگاه با نظریات این اقل موافقت داشته و صلاح مملکت را بدانند به مجب مقتضیات و منافع وطن مألوف مساعدت لازمه را در عملی کردن این نقشه مبذول فرمایند.
امر امر مطاع –با عرض و تقدیم احترامات فایقه – اقل عزیز اله نعیم [دولت ایران و مهاجران آلمانی (1310-1319) انتشارات سازمان اسناد ملی ایران به کوشش رضا آذری شهرضایی ، 1374 صص 3-7 و 1-2]»
جای شگفتی است که برخی جریان های مرموز یهودی، این قبیل طرح ها را منطبق با منافع و امنیت ملی ایران و ارایه دهندگان آن را حامی و مدافع منافع ملی کشور و حتی دایه مهربانتر از مادر برای ملت و کشور ایران قلمداد کرده اند؛ در حالی که کانون ها و محافل مزبور در برخی مقاطع حساس و سرنوشت ساز کشور، با حفظ پایبندی به آرمان قومی خود مبنی بر اشغال فلسطین و ایجاد دولت صهیونیستی مکنونات درونی خود را عملاً ظاهر و خیانت خود را آشکار ساخته اند.
امام خمینی(ره) از همان ابتدا اسرائیل را به عنوان دشمن اصلی معرفی می کند، ایشان 10 اردیبهشت 1342 در جمع اعضاى انجمن اسلامى دانشگاه تهران در افشاى ماهیت اصلاحات ارضى، آزادى زنان و آزادى بیان رژیم شاه می فرماید:
«جوانان مسلمان دانشگاه تهران به منزل ما خوش آمدید. امید است در نگهدارى دین خود استوار باشید... زیرا از شما جوانان برومند انتظار زیادى داریم؛ ما ملتهاى مسلمان باید متحد شویم و با اسرائیل و عمال آنها در ایران مبارزه کنیم. حوزه علمیه هر گز مخالف اصلاحات ارضى نبوده... [صحیفه امام، ج1، ص: 191]»
ایشان در 10 خرداد 1357در جمع روحانیون و طلاب در شهر نجف، مسجد شیخ انصارى، به صراحت به این موضوع اشاره می کند:
«از آن طرف، با اسم ملى کردن جنگلها، ملى کردن مراتع، ملى کردن آبها، ملى کردن رودخانهها، آبهاى زیرزمینى، تمام جاهاى خوب را به شرکتهاى بزرگ امریکایى یا صهیونیستى یا انگلیسى دادند. [صحیفه امام، ج3، ص: 410]
...دشت عمران، که اطراف قزوین است، مىگویند بهترین جاست از براى زراعت. تمام مردم آنجا را از آنجا کوچ دادند و آوردند بیرون، دادند دست یهودیها، صهیونیستها؛ دادند دست آنها؛ آنها الآن دارند آنجا استفاده مىکنند؛ شرکتهاى امریکایى و صهیونیستى دارند در آنجا بهرهبردارى مىکنند. و این زمینها، که بهترین زمینهاست از براى کشت و زرع، در دست آنهاست؛ و این ملت بیچاره گرسنه مانده است، بیچاره مانده است و نمىداند چه بکند. [صحیفه امام، ج3، ص: 410]
ایشان (شاه) در این نطقش گفته بود که سابقاً -پیش از این، یک چند سال پیش از این- ایران بین دو منطقه روس و انگلیس تقسیم شده بود و ما آمدیم و چه؛ آخر این حرفها [را] من نمىفهمم چطور او شعورش نمىرسد! یا مىرسد و مىخواهد این چند نفر را اغفال کند. پس چرا توى رادیو مىگوید: ما ایران را نجات دادیم از این دو منطقهاى؟! خوب شما چطور ایران را نجات دادید؟ شما که الآن مراتعتان را، یک مقدارىاش را خانم انگلیسى با دارودستهاش دارند مىخورند، یک مقدارىاش را هم که امریکایىها و صهیونیستها دارند مىخورند، این چه «ملى» شدنى است؟! [صحیفه امام، ج3، ص: 416]»
امام خمینی(ره) در مصاحبه با نشریه لبنانى «امل» به تاریخ 16 آذر 1357، سوال خبرنگار لبنانی را این گونه پاسخ می دهد:
«مىدانیم که صهیونیسم بین الملل، با برقرارى روابط نزدیک با کشورهایى نظیر ایران و نیز حمایت کامل از رژیم ایران، همواره توانسته است ایران را از اعراب در مبارزاتشان علیه اسرائیل جدا نگه دارد، در این مورد چه نظر دارید؟
یکى از جهاتى که ما را در مقابل شاه قرار داده است، کمک او به اسرائیل است. من همیشه در مطالبم گفتهام که شاه از همان اول که اسرائیل به وجود آمد با او همکارى کرده است... ملت مسلمان ایران هیچ گاه از اسرائیل پشتیبانى نکرده است و همیشه از این بابت مورد ظلم و تجاوز دستگاه شاه قرار گرفته است. [صحیفه امام، ج5، ص: 187]»
